Een ''Beetje van alles'' dag
Vanmorgen voelde Liesbeth zich niet zo in haar hum. En het ontbijt om kwart over acht heeft ze bescheiden gedaan. Haar darmen protesteerden en ze wilde lekker luieren met een boek in de hangmat en de WC dichtbij. Fred wilde na het ontbijt, vandaag weer ongeveer kwart over acht, voordat het te warm zou worden, eens kijken of hij het Lagao da Parnamiri kon vinden. Dat moest op loopafstand zijn volgens de kaart.
Fred wilde ook na een uur, anderhalf uur weer terug zijn. En hij vertrok rond kwart over negen. In plaats van de weg volgen naar Cumbuco centrum kun je ook die weg oversteken en doorlopen totdat de weg een bocht naar rechts maakt. Nou ja, al snel is de naam 'weg' erg veel gezegd want het is niet meer dan een zandpad. En de huizen kun je soms ook geen huizen noemen naar onze begrippen. We zouden onze schuren nog beter bouwen.
Na een tijdje lopen in de richting waarin het meertje zou moeten liggen en over een paar duinen heen sjokken was daar het meer. Aangezien de duinen een soort hoogvlakte zijn, heeft Fred een paar panoramakiekjes gemaakt die een goed beeld geven van het gebied.
Hierboven een foto van wat in Nederland het helmgras zou zijn.
Verder hebben we gelezen, muziek geluisterd, gezwommen in het zwembad van de Pousada, dat net gisteren een grote schoonmaakbeurt heeft gehad waardoor het water nu voor het gevoel de zelfde temperatuur heeft als het zeewater. Heerlijk gewoon.
Voor de lunch hebben we de laatste creamcrackers en een zakje frietstickjes gegeten. Daarbij wat glazen water en het laatst van de 2-liter fles Fanta gedronken.
Even over half vijf, toen de eerste schemer begon, hebben we de bus gepakt richting Cumbuco. We zijn bij het eindpunt gestopt, hebben een korte strandwandeling gemaakt, daarna een suco, Guijaba voor Liesbeth en Limao voor Fred, gedronken aan de Cumbuco bar van Marcel. En toen zijn we kwart over zes richting een aanbevolen Pizzeria gegaan. Daar werden inderdaad overheerlijke pizza's geserveerd, maar van een twee-persoons formaat.
Gelukkig had Fred gekozen voor een Quattro Queiros gekozen: vier soorten kaas en geen vlees. Liesbeth had een pizza Calzoni maar die kon ze niet helemaal op. We zaten pal aan het strand onder een palm, maar wel in de luwte gelukkig. We konden met betaalpas betalen en vroegen 4 R$ extra te mogen betalen zodat we kleingeld voor de bus terug hadden. Die bus bleek buiten dienst: moest terug naar Caucaia en dus mocht hij niemand onderweg meenemen. Daardoor kregen we een busrit zonder stop voor alleen ons beiden voor tachtig Eurocent per persoon.
We waren tegen achten terug op de Pousada en besteedden de avond als andere: schrijven van deze blog, lezen, spelletje doen en op stok.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten