Zondag 30 september - DAG 23

Eerste dag en ervaringen in Cumbuco

Vandaag zijn we rond acht uur opgestaan. We hebben dit keer geen airco maar in plaats daarvan een plafondventilator en als extra/reserve ook een tafelventilator. Die laatste hebben we uitgezet omdat we koude voeten kregen. De nachten zijn zoals Nederlandse zomernachten: ca. 23 graden. Ons huisje staat op de website van de Pousada. De header op de homepage is ongeveer zoals ons uitzicht is. En de fotoserie in onze blog geven wat meer indruk van de omgeving.

Het ontbijt was eenvoudig, maar compleet en veel beter dan in het Formule 1 hotel in Rio. Er was volop vers fruit zoals Manga, Melao, Abacaxi (ofwel resp. Mango, Meloen, Ananas). Verder waren er verschillende cakes, bruin brood en overheerlijke harde bolletjes. Verder ham, kaas, scrambled eggs, jamsoorten die we niet kennen, banaan, passievrucht met caramel.

Overdag was het wolkeloos en 30 graden. Het enige wat beetje teveel is, maar ook weer een voordeel, is de wind. Die is rustig straf te noemen. Er wordt ook veel aan kite surfing gedaan. Door de wind is de temperatuur ook houdbaar.

Na het ontbijt zijn we richting de hoofdstraat gelopen en in de richting van het dorpscentrum gelopen, op verkenning naar supermarkt, restaurants, ed. Alles bleek op loopafstand aanwezig. In de Mercado hebben we flessen water, fanta en wat zoutjes ingeslagen. Via het strand zijn we teruggelopen. We wisten niet hoe snel we naar de waterlijn moesten lopen, want in het droge zand werd je gezandstraald.

Toen we terug waren zijn we eerst gaan zwemmen en wat lezen en luieren. Daarvoor is zelfs een hangmat beschikbaar. En het zwembad ligt voor de deur. Als lunch namen we wat creamcrackers die we nog in Bonito gekocht hadden voor de nachtelijke reis, en Fanta. Later op de middag ging Fred eens informeren of we ook suco kunnen bestellen. En wat bleek: tussen 11AM en 9PM kun je eten en drinken bestellen en er is een behoorlijk uitgebreide kaart met salades, sandwiches, hoofdgerechten, desserts, dranken.

Dus we zijn rond zes uur lekker gaan eten: Liesbeth nam Puga Peixa menu en Fred Meluza menu En we konden zo sam-sam combineren. Beide vissoorten waren erg lekker. En de rijstmix en salade trouwens ook. We hebben gesmuld. Na een kopje koffie als toetje was het tijd voor de blog bijwerken, ed. Komende dagen zullen deels hetzelfde als vandaag zijn. Misschien gaan we nog varen op een meer hier in de buurt, misschien gaan we nog naar Fortaleza. Maar het is met een verkoelend zwembad, uitstekende palmrieten parasols, prachtig strand en ... zeewater dat warmer is dan menig zwembad in Nederland.

Dus komende dagen zullen de blogartikelen wel wat korter zijn, maar misschien wat meer plaatjes om mee te laten genieten.

Zaterdag 29 september - DAG 22

 
Verhuisdag naar FortaLeza - Cumbuco

Vandaag was het de tweede grijze dag van de vakantie. Bij opstaan regende het en grijze lucht maar het is nog lekker 23 graden. We zijn gaan ontbijten en hebben daarna de koffers ingepakt. Daarna nog even skypen met zoonlief. En grote schoonmaak emails.  Daarna heeft Fred ook maar even de blog bijgewerkt.

Al is de regel dat je voor 12 uur van de kamer af moet kunnen we tot 13.00 uur zonder bijbetaling van de kamer gebruik maken. Half vijf was de vlucht naar Fortaleza dus moesten we uiterlijk 15.00 uur het hotel verlaten. Maar het weer nodigde niet uit om naar strand te gaan. Dus checkten we op normale tijd uit om 12 uur. En we konden onze koffers in bewaring geven, zodat we nog even konden gaan lunchen.

We hadden wel zin in pizza. Maar de pizzaria was helaas dicht. Dus zijn we schuin overgestoken, richting hotel om te gaan eten in een Kilo restaurant. Het was weer verrukkelijk en samen voor 12 Euro heerlijke gegeten en gedronken. Maar voordat we het eten ophadden begon het te stortregenen. Uiteindelijk konden we bij een taxi voor een ander stel even bijspringen om naar het hotel te rijden.  We zijn even gaan zitten om op te drogen en toen hebben we de koffers gevraagd en een taxi genomen naar het vliegveld, waar we te vroeg waren. Maar ja, met het slechte weer kon je toch niets ondernemen.

Op het vliegveld bleek het echter redelijk hectisch, met hier en daar flinke vertragingen. iemand naast ons moest naar Sao Paulo maar haar vlucht had al drie uur vertraging. Gelukkig was voor ons de vertraging maar een kwartier. We stegen in en kwamen er achter dat we de krapste plaatsen hadden, stoel 14D en 14E.

Al was het nu een directe vlucht naar Fortaleza, hadden we een tussenlanding in Recife. Dus toch een keer extra landen  en opstijgen, plus uit- en inlaten van mensen.
Al waren we een kwartier later dan gepland vertrokken, kwamen we precies op tijd, half acht, aan. Een taxichauffeur, Roberto, die een heel klein woordje Engels sprak, stond ons op te wachten. Het was al stikkedonker natuurlijk. We moesten 40 km rijden en toen waren we op de Pousada. Back to basics. Vlak bij prachtig strand op 50 m afstand, denken we. Een zwembad voor de deur met grote rieten parasols, ligstoelen, etc. We hebben eigen huisje (zie http://www.belezadasondascumbuco.com) en gaan morgen eerst maar eens op onderzoek uit. Het ontbijt is van zeven tot tien.

Vrijdag 28 september - DAG 21

Art and Cultural expositie en Tamar project

Vanmorgen moest Dario wat werken en zijn Denise, Liesbeth en Fred op pad gegaan naar de Art and Culture Expositie op ongeveer 2 km vanaf het hotel. Tijdens het ontbijt goot het van de regen. We waren verrast. En hebben voor de zekerheid parapluutjes meegenomen. Die hebben we overigens maar amper nodig gehad en de temparatuur lijdt er weinig onder.

De expositie "Art e Culturo" laat handwerk zien uit de streek en van kunstenaren. Er waren veel leuke en mooie dingen bij. Van handgemaakte hangmatten, kussens, ed. tot keramiek-, hout-, mozaiekwerk: beelden, vazen, wandversiering, etc.

In het hotel hadden we al eigenaardige beeldjes gezien van mensen met heel grote voeten.  Diezelfde beeldjes waren op de expositie, en te koop. We hebben achterhaald waar die grote voeten voor waren. En de gedachte erachter is: symbool voor armoede om het ongeschoeide bij armen te benadrukken. We hebben een beeldje gekocht dat heel goed weergeeft wat de hoofdreden voor ons bezoek in Brazilie is: bezoek aan Keli, Lucas en Luiz Bruno.

Na bezoek aan de expositie en even wachten/schuilen voor een tweede buitje liepen we weer richting het hotel omdat 300m verder het Tamar Project was. Vorige Braziliereis zijn we met een toertocht al eerder naar een Tamar project geweest, maar in Aracaju is het alleen een voorlichting en promotie project ten behoeve van het Tamar project. Er waren een heel aantal aquaria, een bassin met drie zeeschildpadden van verschillende soorten  en een voorlichtingsfilm.

We sloten de ochtend af met het drinken van een kokosnoot. In de middag gingen we naar het strand met het idee er ook te lunchen met fingerfood. Dat hebben we gedaan met een lekkere vis en pastels met kaas. Het was lekker zonnig maar niet voor lang. Tot overmaat van ramp had Dario ook zijn bril verloren in zee, omdat hij door een golf verrast werd. Dus met natte zwemkleding en donkere lucht en de eerste spetters regen besloten we naar het hotel te gaan en spraken we 18.00 uur af voor het nuttigen van een sandwich of salade in een AltaLeve restaurant, 100 m naast het hotel.

Na het avondeten en weer terug in het hotel namen we afscheid van elkaar want Dario en Denise vliegen vannacht om 1.00 uur naar Sao Paulo voor een bruiloft en dan zondagavond weer naar Manaus, naar huis. Fred en Liesbeth vertrekken morgen naar FortaLeza.

Donderdag 27 september - DAG 20

Excursie San Fransico rivier met varen en zwemmen

Vandaag moesten we dauwtrappen want om kwart voor zeven werden we opgehaald voor de bus. De toer bleek 200 km naar de San Fransisco rivier en die tocht ging via het droogste gebied van Brazilie waar het slechts 3 maanden van het jaar regent. En droog was het er. Veel cactussen en de bomen klein, met diepe wortels en piepkleine blaadjes. Al was het een luxe toerbus, toch is het een hele afstand. Maar we hebben weer een stukje Brazilie gezien waar we niet eerder geweest zijn en verschillende dorpen doorgereden waar men echt meer dan 50 jaar terug in de tijd leeft. Met weinig autoś en wat er rijdt oude brikken. Wel veel ezel en wagentje. Zelfs zeg Fred een wagen met twee koeien ervoor.

De toerleider riedelde in een stuk door, niet in het Engels. Op gegeven moment kwam er een voorlichtingsfilmpje over Umbu, een vrucht wat niet verbouwd maar wel overal in het wild te vinden is. Maar nog geen engelse ondertiteling, of zo. Gelukkig hadden we Dario en denise. Maar die zaten een eindje van ons af. Dus heel veel is langs ons heen gegaan. Volgens Denise was er weinig info en veel geklets.

Aangekomen bij de rivier rond kwart over elf moesten we tot half twaalf wachten. Dat werd tegen twaalven toen we op de boot konden, in groepen op afroep. Naar schatting waren er ca. 150 an die op de Catamaran gingen. Op de boot was ook een toerleider, een soort lopende bandrecorder. Wat een waterval van woorden en zo snel dat het niet fatsoenlijk te vertalen was.

Na ca. een half uur, drie kwartier varen, meerden we aan bij een drijvend vlot, waar een souvenirwinkeltje as, een natuurzwembad was ingericht en kleine roeibootjes, waarmee men tegen extra betaling de canyon in kon varen. We kregen een uur voor de genoemde faciliteiten. Liesbeth, Dario en Fred gingen zwemmen. Liesbeth ging er het eerst uit. Dario en Fred hielden het veel langer uit.

Fred hoorde tijdens het zwemmen van andere mensen dat het in Curitiba maar 5 graden was. Toen we dat Denise vertelden, antwoordde ze dat in Iguacu het de dag tevoren twee graden had gevroren met sneeuw. Toen wij er anderhalve week eerder waren, was het over de dertig graden. Hoe kan het verschillen; en wat een mazzel hebben we gehad.

De terugvaart ging, ondanks tegenwind sneller. Na een half uur meerden we aan bij de groeten uitspanning waar een grote buffetlunch werd geserveerd. De lunch was extra en kostte R$30 per persoon, ca. 12 Euro. Het was erg lekker. Goede kok.

Rond kwart over vier gingen we weer in de bus en met een tussenstop van een kwartier bij een delicatessenwinkeltje met producten uit de streek, waren we om acht uur weer terug in het hotel. Denise en Dario waren uitgeteld en wilden niet meer gaan eten. Fred en Liesbeth hadden ook niet veel honger, wilden ze toch nog wel iets nuttigen. Dus zijn ze vlakbij het hotel in een soort lunchroom een sandwich met sucos gaan drinken.

Daarna is Fred de blog gaan bijwerken en de email doornemen.

Woensdag 26 september - DAG 19

Bezoek aan Aracaju en shopping centers

Vandaag hebben we via taxi vervoer de twee shopping centers in Aracaju bezocht waar we gesnuffeld, wat gekocht, gelunched en koffie gedronken hebben. Het valt ons op sinds ons eerste bezoek aan Brazilie, zes en half jaar geleden, dat Brazilie steeds meer op Europa gaat lijken, wat betreft kleding, schoenen, electronica, etc. Wat nog steeds een gigantisch verschil is, is de natuur. Dat laten de twee foto's zien, die Fred gemaakt heeft in een supermarkt in de MiroMar shopping center.

We waren rond kwart voor vier weer terug en Dario moest aan het werk. Liesbeth en Fred zijn even gaan zwemmen in het zwembad van het hotel, een kleintje, vergeleken met Wetiga hotel. Maar het water was even nat en het weer even zonnig.

Deze avond stond Italiaans eten op het menu. Er is schuin tegenover het hotel
een goed aangeschreven restaurant en Liesbeth had zin in een een pizza Calzone.

Morgen staat een toer naar de San Fransico rivier op het programma dus vroeg op stok was het devies. Morgen om zes uur ontbijten en kwart voor zeven op pad voor de hele dag.

Dinsdag 25 september - DAG 18

Eerste orientatie in Aracaju

Vanmorgen zijn we een beetje uitgeslapen na de vermoeiende dag gisteren. Het ontbijt was wederom weer voortreffelijk. Iedere keer smullen van allerlei hartig en zoet lekkers, fruit, broodjes, kaas, vleeswaren, wentelteefjes, cakes, yoghurt, muesli, jam, scrambled eggs, tapioca pannekoeken met hartige groentevulling, etc, etc.

We zouden elkaar om half elf ontmoeten bij de receptie in de centrale zaal om half elf. Fred en Liesbeth waren ruim eerder klaar met ontbijt en terwijl Liesbeth op het balkon lekker ging lezen is Fred even op en neer naar strand geweest om de temperatuur te testen.

We hebben plannen voor deze week gemaakt en zijn daarna naar strand gegaan. Nadat we eerst een eind langs het strand en weer teruggelopen waren, zijn we onder een parasol bij een strand cateraar neergestreken. We bestelden er regelmatig een hapje en drankje: eerst iedereen een kokosnoot om leeg te drinken en eten. Daarna een pilsje.

Maar Fred ging eerst zwemmen. Nou ja, met de sterke branding kwam van zwemmen niets terecht. Je kon amper blijven staan als er een flinke golf aankwam. Je hoeft hier in de zee niet eens door te komen. Het water is gewoon warm. Terwijl Fred weer terug was en opdroogde hebben we nog gefrituurde visjes, maracao (grote garnalen) en pastels besteld en twee grote flessen pils (in koeler) en Liesbeth een cola besteld.

We gingen rond half 5 weer terug naar het hotel om te douchen en om te kleden. Die avond spraken we om half acht om een hapje te gaan eten. Zeker op het gebied van vis is er van alles te koop.

Maandag 24 september - DAG 17

Verhuizen van Bonito naar Aracaju

Vandaag is het de zwaarste binnenlandse reis van de vakantie. Om even voor half vier in de ochtend stonden we op en voor kwart voor vier stonden we aan de receptie van het hotel om uit te checken. Ook Dario en Denise deden hetzelfde en met passen en meten ging alle bagage mee en tegen vieren reden we weg bestemming Campo Grande. Het ging best voorspoedig omdat zo vroeg er niemand op de weg zit. Maar richting Campo Grande hadden we regelmatig een vrachtwagen in te halen. En de snelweg is tweebaans. Maar Dario reed stevig door. De rit van Airport naar Bonito was ontspannender geweest; nu moeten we een vlucht halen.

Desondanks waren we vijf over acht op het vliegveld en terwijl Fred en Liesbeth alvast gingen inchecken, gingen Dario en Denise eerst nog de huurauto inleveren. Het ging allemaal nog opt ijd al had Dario bij inchecken even een hickup omdat iemand tot driemaal had geprobeerd op zijn creditcard een ticket te kopen waardoor zijn kaart geblokkeerd is. Met wat telefoontjes is dat recht gezet en zaten we op tijd in het vliegtuig naar Sao Paulo.

Daar aangekomen hadden we een lange zit van bijna vier uur. Het was bewolkt en zo nu en dan regende het. Verder hebben we weinig gemerkt van het weer of de buitentemperatuur door de airco in de wachtruimtes. De vlucht naar Salvador was geheel op tijd en we vertrokken klokslag 16.00 en het duurde een uur en vijftig minuten vliegen. Aangekomen was het verwarring in Salvador: bij het inchecken hadden Liesbeth en Fred drie tickets gekregen voor de drie vluchten, maar moesten ze op het derde ticket in Salvador een stempel halen bij de balie van Trip die de vlucht had overgenomen. Maar Dario en Denise hadden slechts de tickets tot Salvador en moest daar uitchecken  en weer inchecken bij Trip. Intussen wachtte Fred en Liesbeth tot na drie kwartier we weer met z'n vieren waren. We gingen koffie halen, maar werden terwijl we het nuttigden, verzocht terug te gaan omdat de zaal waar de koffiecorner was, voor international flights zou worden opengesteld. Bij navraag bleek dat we helemaal geen stempel nodig hadden omdat we niet doorvlogen tot Recife, maar in Aracaju zouden uitstappen.

De vlucht naar Aracaju had 20 minuten vertraging. We kwamen ook pas tien voor half elf aan. Gelukkig konden we met ons vieren in een taxi, mat alle bagage en waren we voor een tientje in het hotel. Ook een prachtig hotel. We gingen al snel onder zeil na een dag van  20 uur.

Zondag 23 september - DAG 16

Gruta do Lago Azul en voorbereiden verder reizen plus relaxen in het hotel

Vandaag vertrokken we na het ontbijt dat bijna 20 km van het hotel is, maar op Braziliaanse wegen buiten de bebouwde kom duurt die reis half uur tot drie kwartier. We kwamen netjes op tijd, half uurtje te vroeg. We kregen een clean-room mutsje op uit hygiene overwegingen en een helm op. In Brazilie zijn ze zeer goed gefocussed op absolute zekerheid. We keken een beetje rond en snuffelden in het souvenirwinkeltje en na ruim een half uur waren we aan de beurt: groep 8. We kregen wat instructies en informatie. Zo zijn ze met een nieuwe trap bezig maar is de oude trap nog in gebruik. Nou ja, trap. Het was een afdaling over 92 m, in drie etappes.

De grot is veel mooier dan San Muguel. De grot is in betere staat en met het diepblauwe meer onderin is het heel apart. En ook wel uniek.

Nadat we aan het eindpunt alles op foto en video hebben vastgelegd gingen we weer omhoog. De 92 m omhoog was haast nog makkelijker dan het vervolgens 200 m in de hete zon naar het startpunt te lopen. Het was ca. 28 graden maar zonder wind en met zon voelt het wamer. Gelukkig is de luchtvochtigheid heel laag en als er een zuchtje wind is, dan voelt dat prettig aan.

In de middag hebben Fred en Liesbeth besloten de lunch in het hotel te doen met een sucos en sandwich. Dario en Denise zijn in Bonito gaan lunchen. De waterval in het zwembad stond aan en we hebben de middag heerlijk genoten van het strakke zonnige zomerweer en fijne zwembad en whirlpool. Toen de zon achter de hotelvleugel verdween zijn we de koffers gaan inpakken.

Die avond hadden we om 7 uur afgesproken om wat te gaan eten en de auto voltanken. Na het tanken zochten we Restaurant Esmeralda op en hadden we vis, wat minder zwaar op de maag ligt. De Pintado Grelhado was heerlijk. Terwijl we zo zaten te eten op het buitenterras van het restaurant, kwam Martinho Shoe van de groep van vijf echtparen uit Rio Grande do Sul die Fred eerder deze week in de whirlpool had ontmoet, langsgelopen. Dus enthousiast begroette ik hem en had gelegenheid om hem aan Liesbeth, Dario en Denise voor te stellen. En wat bleek, hij was voor mij op pad geweest om een chimarreao set te kopen: een beker voor Herba Mate kruidenthee, met roesvaststallen "Rietje" met filter onderin om de theebladeren tegen te houden.
Tijdens de whirlpool babbel hadden we het erover gehad. Wat een leuke verrassing en het begin van emailcontact.

Zaterdag 22 september - DAG 15

Balneario do Sol en Parque das Cachoeiras

Vandaag stonden twee excursies op het programma. We vertrokken eerst om 8.30 uur na het ontbijt richting Balneario do Sol, een natuur en vertierpark. We kwamen er rond kwart over negen aan. Het park was groot en bood vertier als tafelvoetbal en snookeren tot aan zwemmen tussen de vissen in  de rivier, tokkelen, etc. We hebben er rondgewandeld, in de zon gelegen, Fred heeft gezwommen, en we hebben er gelunched. Het was zoals voorspeld strak blauwe lucht. lekkere temperatuuren niet benauwd. We genoten volop. 

Om half een vertrokken we naar het Parque das Cachoeiras ofwel Park der Watervallen. Het is ca. 30 km rijden, maar met de hobbelige zandwegen buiten de stad duur dat drie kwartier. Onderweg even geld getankt en om half twee kwamen we aan. 

We hebben even rondgekeken, koffie genomen, Fred heeft een kwartiertje in een hangmat gelegen en om twee uur begon de excursie. Het zou ongeveer twee en een half uur duren. 

Het bleek een wandeling langs 7 watervallen en bij iedere waterval was er gelegenheid tot foto 's maken, zwemmen en rondkijken. Bij de eerste waterval zijn Fred en Dario er achter gekropen. Toen we alle watervallen gehad hadden liepen we de zelfde weg terug, natuurlijk zonder uitwijken naar de watervallen. Het was een leuke wandeling door mooie flora en fauna. 

Na de wandeling was er koffie met zoute en zoete cakejes. Rond half vijf vertrokken we en reden we Bonito weer binnen. We gingen naar het hotel en omdat Fred en Liesbeth nog even wat boodschappen wilde doen, spraken we af dat Dario en Denise om kwart voor acht ons in Bonito bij een koffie/broodjeswinkel zou ontmoeten.

Daarna zijn we lekker gaan eten en was daarmee een fijne dag weer ten einde.

Vrijdag 21 september - DAG 14

Grot van San Miguel

Vandaag stonden de grotten van San Miguel en Lago Azul op het programma. Echter was er vannacht hevig onweer en regenval en daardoor was de "natte grot" tijdelijk gesloten. Het was nog bewolkt en zo nu en dan een spettertje regen.  Dus zijn we alleen naar de grot San Migual gegaan. Dat was wel leuk, maar eerlijk gezegd zijn we wel verwend met grotten in Europa, zoals de grotten van Choranche.

Een leuke bijkomstigheid en onverwacht was onderweg wat wild zoals een toecan en nog een vreemde kraanvogel met kuifje. En bij de grot van San Miguel waren een stuk of zeven Arara's. Er waren voerbakjes in het gras en net zoals in Nederland brood strooien voor de musjes gedaan wordt, is het hier voer voor de papagaaien. Leuk om "wilde" papagaaien te zien in vrijheid zo dichtbij.

De San Migual is een droge grot die slechts 0.005 tot 0.5 mm per jaar groeit. Dat was wel te zien ook. Veel stalagtieten waren afgebroken. En nergens was een druppeltje te zien. Enfin, na de bezichtiging zijn we teruggereden en via een Eco Resort Hotel wat we gingen bekijken (360-450 Euro per nacht!) reden we Bonito in en zijn een hapje gaan eten. Intussen klaarde het behoorlijk op

Daarna zijn we naar het hotel gegaan om vouchers voor excursies voor de komende dagen te regelen. Het was inmiddels strakblauw zonig weer geworden. Intussen was het al rond twee uur geworden en dus niet meer de moeite om nog een excursie te doen. Fred en Liesbeth gingen lekker zwemmen is het geweldige hotel bad, en daarna nog even de whirlpool.

In de avond stond Projeto Jiboa op het programma (19.00-20.00 uur).  Het zou een voorlichting workshop over slangen worden maar het was meer een entertainer met een slang over zijn schouders die zo snel praatte dat Dario en Denise het met vertalen niet kon bijbenen. Intussen liep het uit en toen publiek met slang over de shcouder op de foto mochten, zijn we er rond half negen tussenuit geknepen.

We zijn toen  gaan eten in "Cantinha Peixa" en hebben twee visschotels besteld en samsam gedaan. Zo krijg je veel variaties van gerechten te proeven. Na de maaltijd zijn we via Banco do Brasil (om te kijken of daar wel geld te halen is met mijn bakpasje) naar het hotel gereden waarna nog even de email en blog administratie volgde.

Donderdag 20 september - DAG 13

Bootje varen op Rio Formosa

Vandaag stond de excursie "Bote Keda d' Água" op het programma. Het was wederom een ruim half uur rijden vandaf het hotel. We moesten rijden naar Ilha do Padre, ongeveer 30 km buiten Bonito en er om half negen zijn. Vandaar was het de bedoeling dat we met een bus naar Ilha Bonita zouden gaan, waar de opstapplaats voor de boot is.

De dames zagen echter bij aankomst wat foto's en zagen de watervalletjes rondom, zagen dat Dario en Fred touwtjes kregen voor hun bril, en zwemvesten er aan te pas kwamen. Daardoor kregen ze het idee van raften en zagen dat niet zitten. Dus Dario en Fred zijn samen gegaan en Liesbeth en Denise gingen op het basiskamp wat rondneuzen.

De busreis was ongeveer een kwartier. Bij de opstapplaats aangekomen kregen we een korte uitleg over de houding op de boot bij het peddelen resp. bij het afglijden over een waterval. Het bleek helemaal geen raften te zijn en behalve een paar spannende momenten bij de watervallen was het echt bootje varen over een meest spiegelgladde rivier. Onderweg was wel boven verwachting het natuurschoon en aantal toekans die we gezien hebben. Tijdens het peddeltochtje over 5 km meer dan tien. En de eerste toekan die we zagen was nog geen 3-4 meter van de boot. Hij zat rustig wat bessen van een boom aan het oppeuzelen. Een eindje verder vier bij elkaar in de boom.

Ongeveer halverwege, na de hoogste waterval van het tochtje, meerden we aan vlak naast die waterval. Daar was gelegenheid om even in de rivier te zwemmen. Het was niet eens zo koud water. Het weer viel trouwens ook honderd procent mee.

Na het zwemmen gingen we w er in de boot voor het laatste stuk. Er volgen later nog een paar foto's in de blog, die genomen zijn door een fotograaf die mee voer.

De dames hebben zich ook prima vermaakt met o.a. ook toekans die op Ilha do Padre  ook redelijk zich laten zien. Na even omkleden zijn we terug gegaan naar Bonito om een sandwich voor lunch te nemen. Helaas kwamen we bij een gesloten deur aan. Er was veel dicht rond het middaguur. Uiteindelijk vonden we een typisch buffetrestaurant waar je voor R$15 per persoon (was overeenkomt met ca, 4 Euro)  zo veel kunt eten als je wilt. We namen allemaal een stevige lunch.

Daarna zijn we nog wat gaan shoppen en vervolgens  naar het hotel gegaan, waar het tijd voor relaxen was. Aangezien in het programma nog een keer snorkelen was, zijn Fred en Liesbeth gaan regelen dat het excursieprogramma werd omgegooid. In plaats van snorkelen gaan we morgen naar twee grotten, een droge en een natte. Daarna is Fred naar Turks stoombad en sauna gegaan, Liesbeth is gaan lezen.

Om half acht hadden we afgesproken om te gaan eten. Nu was de luchroom/cafe wel open en hebben we een sandwich gegeten. Fred en Liesbeth deelden een toetje wat ze werd aanbevolen door Dario: Acai met banaan. Erg lekker. Acai is de vrucht van de Acai palm.

Woensdag 19 september - DAG 12

Wetiga hotel

Vandaag stond een bezoek aan het watervallenpark op het programma, maar op het moment van dit schrijven is het slechts 16 graden en regent het pijpestelen met zo nu en dan onweer. Dario heeft met de travel agency gesproken en de halfdaagse excursie van vandaag met de halfdaagse op zaterdag gecombineerd dus dan hebben we een volle dag met twee excusies.

Vandaag blijven we dus in het hotel en lijkt het me een goed idee om wat meer van dit indrukwekkende hotel te vertellen. We hebben nog nooit in een hotel als Wetiga gelogeerd. Zo mooie en bijzondere, haast merkwaardige architectuur.

Vorig jaar zijn we een paar dagen naar Barcelona geweest en hebben we genoten van de architectuur van Gaudi (Parque Guell, Casa Batillo, Casa, Mila, Sagrada Familia, etc.) Gaudi werkte met veel natuurlijke vormen en elementen en werkte veel met grillig maar luchtig smeedwerk op balkons en ballustrades, ed.

Het Wetiga hotel had gebouwd kunnen zijn door Gaudi of een van zijn nazaten/leerlingen. En met een paar foto's willen we illustreren wat hieronder beschreven is.

Alle Gaudi-kenmerken zijn aanwezig: onregelmatig gegolfde balkons, trap treden, etc. gegolfde trapleuningen met smeedwerk van natuurlijke elementen.
Ook drie-en vierhoekige gaten in muren met verschillende kleuren glas.

De zuilen die het hele gebouw ondersteunen, 173 in getal zijn boomstammen van de nu beschermde Aroeira boom. En er is ook daarvan niet een gelijk.

Ook het zwembad heeft consistent een grillige vorm. Alleen in het souterrain zijn de zuilen traditioneel vierkant. Haast jammer. Maar er is wel een heus watervalletje met groen, en mos in gemaakt.

Naast de snookertafel en het voetbalspel is er whirlpool, sauna en turks stoombad.
Hieronder staan nog een paar foto's met details. Je zult met me eens zijn dat het een positief merkwaardig hotel is.

Dinsdag 18 september - DAG 12

Eerste dag in Bonito: Snorkelen bij Baia Bonito (www.aguarionatural.com.br)

Vandaag moesten we om 9.30 uur vertrekken voor onze eerste excursie in Bonito: snorkelen in een natuur aquarium, in de Formosa rivier. We stonden rond 7 uur op, aangezien we na de lange reis gisteren vroeg op stok gegaan waren, Liesbeth al om 10 uur en Fred na schrijven van de blog en administratie van de foto's om half 11.
Rond acht uur zaten we aan het ontbijt en die was af. Wat een keuze. Super.

Even voor negen uur kwamen Dario en Denise de trap af de hal in waar we met Emellee van de receptie stonden te praten over het hotel en over Gaudi. Het was een hartelijk weerzien en aangezien Dario en Denise nog moesten ontbijten, is Liesbeth meegelopen en is Fred even een boekje over Gaudi van de kamer gaan halen om aan Emellee uit te lenen. Daarna ging Fred ook naar de drie aan de ontbijttafel om bij te kletsen. Na het ontbijt ging Dario met de Travel agency praten omdat we niet van het transport van het hotel gebruik maken maar van eigen huurauto.

Toen Dario terug was is hij de auto gaan halen, terwijl wij de handdoeken gingen regelen. En even over half tien vertrokken we naar het Aquario Natural. Het was maar een half uurtje rijden.

We kregen wet suites, crocs, zwemvest en snorkel uitgereikt en de toerleider legde uit wat de bedoeling was. Na omkleden gingen we een zwembad in om te oefenen met snorkelen, omdraaien om te drijven en uit te rusten.

Daarna liepen we over een trail van houten vlonders ca. 500 m tot aan de bron van de rivier. Onderweg vertelde  de gids over allerlei bomen, zaden, dieren.

Bij de rivier was duidelijk waarom we in het zwembad hebben geoefend. De rivier is barstensvol vis en kraakhelder water. Het is een ecosysteem dat niet verstoord mag worden, dus je mag niet gaan staan op ondiepe plaatsen. Vanaf een vlonder gingen we te water en konden we een tien minuten een beetje rond snorkelen en vissen bewonderen. Daarna gingen we even aan de kant voor nieuwe uitleg.

We moesten een voor een langs een onderwaterfotograaf/filmer zwemmen/snorkelen voor het maken van een mogelijk te kopen DVD. Daarna gingen we achter de leider aan, al snorkelend de rivier af over een afstand van 800 m. Je mocht alleen met de armen zwemmen en de benen stil houden. Liesbeth had last van lekkage van het masker en steeds liep haar neus vol. Dus ze zag het 800 m snorkelen niet zo zitten. Dus Fred is alleen gegaan met Dario en Denise had helemaal geen behoefte aan snorkelen dus ging in een bootje achter ons aan. Halverwege dacht Dario dat hij zou stikken en is ook in het bootje gegaan. Fredś masker deed op gegeven moment behoorlijk zeer op het voorhoofd. Maar je moet er wat voor over hebben. En het werd beloond. Op gegeven moment na veel kleine en wat grotere vissen zwom er een grote vis vlakbij en zelfs mee, zodat Fred met zijn armen ongeveer een de lengte kon afschatten. De vis moet ca. 50 cm geweest zijn.

Na de snorkeltocht kwamen we bij het eindpunt met wat watervalletjes. Daar kondern we snorkel en zwemvest af doen en was er de keuze: lekker zwemmen in de Formosa rivier of via een loopbrug naar een verhoging aan de overkant en dan aan een staalkabel tokkelen tot midden in de rivier en je dan te laten vallen. Fred en Dario waagden de sprong. Erg verfrissend.

Vervolgens liepen we over een trail met een lange brug over een moeras en open water waar vroeg in de morgen en in de avond alligators te vinden zijn. Toen was de excursie ten einde en kwamen we terug op het vertrekpunt met het zwembad.

Daar was ook een restaurant waar we gelunched hebben. En toen zijn we terug gegaan naar het hotel voor een rustpauze. Fred en Liesbeth zijn lekker in het zwembad van het hotel gaan zwemmen tot kwart over vier. Want half vijf wilden we skypen met Thea en daarna met Robert, onze zoon.

We hadden met Dario en Denise afgesproken om half zeven  om een eindje Bonito in te lopen langs wat souvenirwinkeltjes en op zoek naar een restaurant. We hebben paar souvenirs gekocht en lekker gegeten en zijn toen teruggelopen naar het hotel waar we onder het genot van een kopje koffie, rond 10 uur, de plannen voor morgen hebben besproken. Dat was nog al snel gedaan

Maandag 17 september - DAG 11

Verhuizing van Iguacu naar Bonito

Vanmorgen zijn we om 5 uur opgestaan, hebben we snel een yoghurtje en banaan als ontbijt verorberd; die hadden we de dag tevoren van de ontbijttafel meegenomen. Tegen half zes checkten we uit en werden we (gratis) met een busje van het hotel naar het vliegveld gebracht Dat was een ritje van 5 minuten. tien over half zes checkten we in voor onze reis naar Campo Grande. Dat ging allemaal makkelijker dan gedacht, omdat we meteen de drie tickets voor de drie vluchten kregen. Iedere vlucht duurde slechts een uur tot anderhalf uur, met tussenpozen van bijna anderhalf uur tot 40 minuten.

We vlogen via Curitiba en Sao Paulo naar Campo Grande alwaar iemand ons stond op te wachten. We moesten nog een uur wachten op nog een echtpaar die ook mee moest naar Bonito: nog bijna 300km rijden, dus onderweg even een kleine 10 minutenpauze gemaakt:

We vertrokken rond kwart voor drie en kwamen om kwart over zes aan in Wetiga hotel. Voor het hotel komen zeker nog foto's op de blog. Ik heb nog nooit zo'n mooi en vooral origineel hotel bezocht. Heel luxe maar ook geweldige architectuur. Het zou door Gaudi gemaakt kunnen zijn.

We gingen snel de koffers uitpakken, ons opfrissen en in het restaurant een hapje eten. Daarmee is de reis voorspoedig verlopen en kunnen we een leuk weerzien met Dario en Denise tegemoet zien en als het weer meewerkt zoals afgelopen week zullen we een geweldige week hebben, denk ik.

Zondag 16 september - DAG 10

Zondag rustdag

Vandaag hebben we een beetje uitgeslapen en hebben we voor morgen alvast voorbereid: na het ontbijt hebben we de koffers ingepakt en zwemspullen apart gehouden. Na het inpakken lagen we rond kwart over 11 in het zwembad, resp. zaten we onder de parasol. Fijn dat er zo'n riant zwembad beschikbaar is. Want het is welkom bij 37 graden. 

Dus verder is deze dag niets bijzonders te zeggen. Morgen worden we gewekt op 5 uur en rond half 6 moeten we uitchecken en worden we naar het vliegveld gebracht door de hoteltaxi (gratis) en dan zijn we daar rond kwart voor zes. Om 7 uur vliegen we via twee overstapplaatsen Curiba en Sao Paulo nar Campo Grande waar we rond 14:35 landen. Dan volgt nog een rit met "Shared Transport" van 265 km dus zullen we pas vroeg in de avond aankomen. Hieronder is nog een plaatje van het zwembad:

Van de bezoeken aan de Foz do Iguacu en het Parque das Aves heb ik ook een Youtube filmpje gemaakt. De achtergrondmuziek heb ik gemaakt op mijn keyboard, om copyrightproblemen te voorkomen :)

Nog een filmpje van een andere bezoeker:

Zaterdag 15 september - DAG 9

Bezoek aan Parque das Aves

Vandaag hebben we gebruik gemaakt van ons vrijkaartje om naar het vogelpark "Parque das Aves" ẗte gaan, dit keer met twee volgeladen batterijen. Het park opent 8:30 uur, en we waren er rond tien voor negen. We hoefden niet in de rij voor het loket maar mochten meteen naar binnen via een personeel ingang want anders werden we geteld in de bezoekersteller.

Dus we begonnen bijtijds aan deze herkansing. En het beloofde een erg warme dag te worden. Gelukkig is het park heel schaduwrijk dus relatief koel. We hebben ontzettend genoten. Wat een prachtig park met wat een geweldige doelstelling:

• Redding en opvang van dieren
• Fokprogramma van oorspronkelijke diersoorten
• Bos-herbouw programma
• Natuuromgeving educatie.
  
  
  
  Naast uiteraard vogels huisvest het park ook Slangen, Kaaimannen, Iguana's en vlinders. Er zijn vier kooien met intree voor bezoekers middels een sluisdeursysteem. Dat zijn de kooi van woudvogels, de kooi van vogels uit Pantanal, de kooi van de vlinders en kolibri's en de kooi van de Macaws, ofwel grote paragaaien.

Het mooiste vind ik de Pantanal kooi. De vogels zijn niet schuw en sommigen echt tam. Ze hebben geleerd dat de bezoeker ze niets willen doen, en dat ze als het ware weten dat de natuur geen mensen nodig heeft, maar de mensen wel de natuur.

Ik heb een paar van de tientallen foto 's in deze blog gezet. Want een fotoalbum komt tzt. toch op mijn website www.mellink.info en dat zal ook een kleine selectie van alle opnamen zijn. 

We waren rond 13:15 uur weer terug in het hotel en omdat we in het park een kleine lunch gegeten hebben, zijn we meteen lekker naar het zwembad gegaan want het was intussen zo'n 35 graden geworden. En als avondeten hebben we niet het buffet gekozen maar a la carte, Fred een (overheerlijke) lasanga en Liesbeth een (voortreffelijke) steak poivre. Dit was wederom het einde van een geweldige dag met een stortvloed van natuurschoon.