Donderdag 13 september - DAG 7

Foz Iguacu Braziliaanse zijde en vogelpark

Vandaag hebben we rond negen uur, nadat we voor morgen geboekt hadden voor de Argentijnse zijde, de stadsbus genomen naar de ingang van Parc Nacional do Iguacu. Er was al een behoorlijk lange rij, maar het stroomde goed door richting ticketloket  Vervolgens reden we per parkbus naar de "Path of the Falls" stop.
Vandaar was het wandelpad naar de watervallen. Het pad had enkele uitvalwegen naar uiitkijkpunten. Fred heeft veel foto's en ook video geschoten. Je raakt niet uitgekeken. De video opnamen komen t.z.t. op youtube.

Naarmate het pad richting de "Devil's neck" "ging, werd het natter door de nevel van het watergeweld van gemiddeld 1413 m3/s. Het laatste stuk naar het dichtste punt bij de duivelskeel was het heftigst. Aan het begin kon je een regenjas kopen en dat was niet alleen handig voor de camera.

wat een wind en nevel en wat een geweld van water. Er is duidelijk veel meer water dan in 2006

Hierboven is een overzicht van de Iguacu Falls vanuit Brazilie gezien. Links in beeld is de Devil's Throat. Natuurlijk gaat het water niet de bocht om, maar dit is een panoramafoto waarbij de horizon recht gehouden is.

Zie hieronder nog een foto van de Baziliaanse kant.

Na het bezoek aan deze kant van de watervallen zijn we terug gegaan naar de ingang van het park van waaruit het tien minuutjes wandelen is naar het vogelpark.

Het was ca. 13:00 uur toen we onze tickets kochten en het Parque das Aves betraden. In Nederland hebben we Avifauna maar dat is niets vergeleken met dit park. Niet qua grootte maar qua inrichting en voorziening. En het is een idealistisch park: opvang van vogel die zijn aangereden, illegaal gevangen zijn en zieke en gewonde vogels in een voor hen vertrouwde omgeving Vervolgens wordt met deze dieren gefokt en de nakomelingen worden weer terug gezet in de natuur.

Helaas kort nadat we in het park waren en net een lunch gepakt hadden bleek de batterij van de camera leeg door het vele foto's en video  maken. En de reservebatterij had Fred vergeten. Dat was balen. Dus hebben we besloten om zaterdagmorgen nog maar terug te gaan.   Wezijn een beetje vlotter dan normaal het park doorgelopen en hebben alvast bekeken waar we zaterdag de meeste aandacht aan zullen geven. En we kunnen er nog prime een ruime halve dag toeven.

Tenslotte besloten we in de souvenirwinkel te kijken voor onze kinderen. En we hebben zoń sympathie gekregen voor dit park die zo de natuur beschermd en opbouwt.

Toen we onze souvenirs afrekenden, vertelden we dat we het een prachtig park vinden en dus zaterdag terug komen omdat de batterij van de camera leeg was, kregen we zomaar een authorisatiebon, m.a.w. vrijkaartjes voor twee personen, te besteden uiterlijk zondag 16 september. Leuke geste.

Toen we weer terug in het hotel waren, heeft Fred eerst de camera aan de lader gehangen. En om 5 uur hadden we afgesproken te skypen met onze zieke (schoon)zus en zwager. In de avond tijd voor blog bijwerken, hapje eten, email verwerken, etc.