Zaterdag 8 september - DAG 2

De jetlag was voor ons beiden uniek gelijk. We waren allebei om 5 uur klaarwakker.    En we vonden beiden dat het toch te vroeg was om er gehoor aan te geven. Maar rond 7 uur was het echt genoeg. Aangezien het ontbijt van het hotel genuttigd kon worden tussen 7 en 11 dachten we redelijk op tijd aan het ontbijt te gaan, maar de zaal zat al behoorlijk vol. We zijn maar aangeschoven bij een paar mensen en toen bleek het een goede keuze.
We hadden een heel leuk gesprek met een vader, die gebrekkig Engels sprak met zijn vrouw en zijn zoon die prima Engels beheerste. Dus kwam de vraag waar we vandaan kwamen en wat we kwamen doen. Zij kwamen van Sao Paulo en ze waren benieuwd wat we van Sao Paulo vonden. We konden ook over Compassion vertellen en ik heb doorverwezen naar mijn website http://mellink.info i.v.m. de fotoalbums van onze vorige Braziliereizen en ook naar http://vision-4-life.nl omdat daar ons bezoekrapport aan onze Compassion sponsorkinderen te vinden is.

Na het ontbijt zijn we eerst naar de kathedraal Sao Sebastiao waar Fred onderstaande artistieke panoramafoto maakte.

Direct daarna zijn we op zoek gegaan naar een betaalautomaat. Nou, dat was een hele toer. Dat wordt nog wat als in 2014 hier de WK georganiseerd wordt. Uiteindelijk konden we bij Citibank geld tanken en dat kon maar voor maximaal
R$700 en de transactiekosten zijn ook niet meer van onze tijd: R$11. Met geld op zak zijn we even tandpasta gaan kopen, want dat waren we vergeten, en terug gegaan om het geld op te bergen. Terug in het hotel gingen we maar eerst even een wachtwoord voor WIFI kopen:R$3.00 per etmaal. Dat is veeeeeel goedkoper dan internet via 3G: 2,82 Euro/MB, SMS: 0.82 Euro per SMS, en bellen is al helemaal niet te doen. Het startgeld voor een gesprek is al 89 cent and dan twee en een halve Euro per minuut bellen. Nou, echt niet.

Met het WIFI account heb ik het verslag van gisteren op de blog gezet, emails verwerkt en in het bijzonder een email van mijn zwager over de situatie rond onze zus en schoonzus Thea.  Dat was flink schrikken en we waren best aangeslagen door het bericht. We hadden plannen gemaakt om naar Flamengo Beach te lopen voor een soort retraite/bidstond.

Toen we aan de balie van het hotel stonden om een stadskaartje van Rio te vragen, werd ons afgeraden om te gaan lopen en de Subway te pakken, want het was niet veilig. Liesbeth had er geen goed gevoel over en we zijn dus gaan winkelen in de wijk van het hotel. En het werd Fred ook duidelijk dat Rio in drie jaar tijd gigantisch veranderd is, en dat niet in positieve zin. De stad ademt meer als ooit te voren de    survival of the fittest sfeer uit. Er is heel veel politie op straat, heel veel zwaarbewapend met kogelvrije vesten.

We zijn in een soort sappenbar met naam Reis dos Sucos een sandwich met sapje gaan nuttigen. Liesbeth nam Abacaxi en Fred Maracuja, beiden met sanduiche con frango, een broodje gezond met kip. Onderweg richting hotel kwamen we langs een bloemen/plantenkraam waar we heel leuke, fleurige, bloemen, annex windmolentjes zagen. De verkoopster bleek uit Rotterdam te komen dus was het leuk even te babbelen hoe ze hier verzeild was geraakt. Ook zij gaf aan om in het winkeltje te betalen en niet op straat de beurs te trekken. Ze bevestigde dat het in Rio erg snel achteruit gegaan is en de stad veel gewelddadiger is geworden.

In plaats van op strand hebben we onze retraiteplaats schuin tegenover het hotel gekozen, in de tuin van de Presbyteriaanse kerk en na onze stille tijd zijn we terug gegaan naar het hotel waar we met een blikje fris, Fred een Guarana en Liesbeth Laranja, lekker even gaan relaxen bij de airco, deze blog gaan schrijven, douchen en voorbereiden op avondeten. We hebben voor morgen een Citytour besteld omdat we anders nergens veilig zouden komen. Toch triest dat het op deze manier moet.

Trouwens voor de weet: tijdverschil tussen Nederland en Brazilie is 5 uur.