Zaterdag 29 september - DAG 22

 
Verhuisdag naar FortaLeza - Cumbuco

Vandaag was het de tweede grijze dag van de vakantie. Bij opstaan regende het en grijze lucht maar het is nog lekker 23 graden. We zijn gaan ontbijten en hebben daarna de koffers ingepakt. Daarna nog even skypen met zoonlief. En grote schoonmaak emails.  Daarna heeft Fred ook maar even de blog bijgewerkt.

Al is de regel dat je voor 12 uur van de kamer af moet kunnen we tot 13.00 uur zonder bijbetaling van de kamer gebruik maken. Half vijf was de vlucht naar Fortaleza dus moesten we uiterlijk 15.00 uur het hotel verlaten. Maar het weer nodigde niet uit om naar strand te gaan. Dus checkten we op normale tijd uit om 12 uur. En we konden onze koffers in bewaring geven, zodat we nog even konden gaan lunchen.

We hadden wel zin in pizza. Maar de pizzaria was helaas dicht. Dus zijn we schuin overgestoken, richting hotel om te gaan eten in een Kilo restaurant. Het was weer verrukkelijk en samen voor 12 Euro heerlijke gegeten en gedronken. Maar voordat we het eten ophadden begon het te stortregenen. Uiteindelijk konden we bij een taxi voor een ander stel even bijspringen om naar het hotel te rijden.  We zijn even gaan zitten om op te drogen en toen hebben we de koffers gevraagd en een taxi genomen naar het vliegveld, waar we te vroeg waren. Maar ja, met het slechte weer kon je toch niets ondernemen.

Op het vliegveld bleek het echter redelijk hectisch, met hier en daar flinke vertragingen. iemand naast ons moest naar Sao Paulo maar haar vlucht had al drie uur vertraging. Gelukkig was voor ons de vertraging maar een kwartier. We stegen in en kwamen er achter dat we de krapste plaatsen hadden, stoel 14D en 14E.

Al was het nu een directe vlucht naar Fortaleza, hadden we een tussenlanding in Recife. Dus toch een keer extra landen  en opstijgen, plus uit- en inlaten van mensen.
Al waren we een kwartier later dan gepland vertrokken, kwamen we precies op tijd, half acht, aan. Een taxichauffeur, Roberto, die een heel klein woordje Engels sprak, stond ons op te wachten. Het was al stikkedonker natuurlijk. We moesten 40 km rijden en toen waren we op de Pousada. Back to basics. Vlak bij prachtig strand op 50 m afstand, denken we. Een zwembad voor de deur met grote rieten parasols, ligstoelen, etc. We hebben eigen huisje (zie http://www.belezadasondascumbuco.com) en gaan morgen eerst maar eens op onderzoek uit. Het ontbijt is van zeven tot tien.